Een kleine selectie gedichten en een gratis te downloaden bundel!
-- Enkele gedichten uit: Ode aan een huis in Santpoort Zuid (2023/2024)
v.l.n.r.: 1. Plavuizen 2. Perzisch tapijt 3. Mini-ster 4. Schoonheid zonder franjes 5. Alles eigen harmonie 6. Serie raamdruppels
-- Enkele gedichten uit: Ode aan Castricum (2023) v.l.n.r.
1. Foto tuinbankje van Amsterdams hout en gedicht: Een lieveheersbeestje
2. Zee! Ruimte! 3. Duinwandeling 4. Tuin oase met foto peertjes
!!! Voor de gratis bundel van 48 gedichten met illustraties
zie PDF bestand helemaal onderaan !!!
-- Een gedicht uit Ode aan Zuiderwoude (2002) (scroll down)
-- For three English poems, texts used
in Concerts 20215/2017 - see all the way down
UIT ODE AAN EEN HUIS IN SANTPOORT ZUID (2023/2024)
Plavuizen in een oude kerk
vormen tezamen oppervlak
als van gestolde zee
Groeven en welvingen
blauw-zwart - van licht-
inval afhankelijk
Is ook een zee-
wezen half zichtbaar
nog - vertellend over
stormen, oog orkanen
Stiltes van schepen
zeilen stilgevallen en
zeelieden, biddende.
OchtendZon komt
langzaam binnen,
schuivend over
kleurpracht van
Perzisch tapijt
Rood, geel, groen blauw,
geometrische patronen,
samen verbeeldend
balans Universum
Dan verlicht goud
lichtblauw - bloem
Lotus in midden -
symbool van Zijn
in kerncentrum Heelal.
De spleten tussen verticaal gevlochten
twijgen van het tuinhek tonen lichtgroen
gras erachter zichtbaar, donkergroen
in schaduw nog - ervoor -
Een stofje binnen dwarrelde voor het
raam in Zon, zoekend naar opening hoog-
gaand als mini-ster; zoiets als mens van
Bron een licht atoom is - metafoor?
En in schijnbaar bewegingsloos leven,
zoals van dat bosje afgehakte takken,
krioelt het doorgaand geven (afbouw is al
opbouw) immer in spiralen, door en door.
Een helikopter scheert recht
over het huis, door macht van
voorwaarts, circulaire kracht
Libellen zweven over glooiend
veld met grassprietjes die schaduwen
verschuivend maar heel even vangen
Bijen rondom of binnenin hun kast,
vlakbij een tiental appeltjes die graag
nog even, blozende, wat blijven hangen
Door drietal rozen - een half open,
een vol-roze, eentje nog in knop -
met friszoet geurende gezangen...
Toont zich de tuingeest die, in alles
eigen harmonie ziende, zacht lacht.
UIT ODE AAN CASTRICUM (2023)
Boswandeling
langs berken, beuken,
eiken en kastanjes
Bij Landgoed Duin en
Kruidberg, eens 't grootste
woonhuis van het land
Zaden verzameld op bos-
pad (een steentje in hartvorm!),
dikke slakken in huisjes; puur
schoonheid zonder franjes
Onder de bomen stil te
staan, geen mens te zien
- komend of gaand -;
en steeds maar dieper
horend roep van de natuur,
in oorsprong diepst verwant.
De regen valt zo hard
dat treinrails overgang waarschuwings-rinkeling
is... niet meer te horen
Ook buiten drupt er
iets uit dak; zo'n dag als
deze lijkt op iets niet noe-menswaardig, saai, verloren
Maar kijkend naar een serie raamdruppels wil de verwondering de geest (of andersom) blijkbaar
toch wel bekoren...
Zij vallen in een rij, maar elk wordt weer gevuld en gaat in eigen tijd, wat scherpt (oh metafoor!)
de innerlijke oren.
Wind tegen, fors, maar
wielen opoe-fiets willen naar
zee, al leek eerst: 't wordt
alleen maar bos vandaag
En dan de laatste spurt,
helling omhoog; E-bikers
zoeven langs, maar wij
doen het op eigen kracht...
Zee! Ruimte! Extra als beloning
daar: goed vloed, ruw schuim
schuift dansende, verspreidend
graag zich oplossend uit bubbel-
twinkelend tapijt, wit-geel,
veranderend elk honderste-
seconde deel - Terwijl de duinen
golf-echoën in hun graszwuifpracht.
Een lieveheersbeestje te zien
en vlak daarna jeugdliefdeslied-
klanken herkenbaar uit een ander
huis, tuindeuren open
En hoe verwonderlijjk altijd weer
hoe zeelucht en het dorpse maakt
dat een mens komende uit stad
als vanzelf rustiger gaat lopen
Ook wolken drijven hier anders
over - laag en hoog - schuivend
en in elkaar verdwijnend
Zoals gedachten hier zalig
in luchtledigheid - zomaar
gelukkig - terug kwijnend.
Duinwandeling
Geen mens te zien
alleen de wind,
de zee te horen
Daarna het strand
Hoe eindeloos
water en zand
en luchten
Blijven bekoren.
Een waterdruppel als een
witte parel op een blad
Een peertje wachtend
op het voordeurpad
Een aardbei bungelend,
nog even nemen wachten
Een huis met tuin oase
gevend nieuwe krachten
Een waaien, wieren,
zwuiven van-alle-kant-winden
Mocht je iets kwijt zijn,
't zal zich t.z.t. wel vinden
Een trein of vliegtuig,
auto - mensen komen, gaan
Maar altijd weer geschenk:
op aarde zijn, hier staan.
UIT CONCERT 2015 en 2017
Uit Ode aan Zuiderwoude (2002)
ZUIDERWOUDE
Waar twee zwanen
nog een nest van acht
volbrengen
Blijf staan, stil en luister hoe
wind en leegte zich vermengen
Koeienogen,
neutraal kijkend
houden mij
goed in de gaten
en dartele lammetjes
die oorverdovend blaten
Als ik langs de vrede
van de dorpsstraat
in een cirkel
door de weiden loop
ervaar ik iets van
waarheid, iets
dat niet valt te beschrijven
Dat, waarin ik
graag wil blijven.
Beste lezer,
Deze dichtbundel met 45 gedichten en 12 illustraties is vrij te downloaden.
We wensen u veel leesplezier.
Mocht u uw waardering willen geven, ondersteun dan alstublieft het belangrijke
werk van Stichting Eye Care Foundation in Nepal. Zie www.eyecarefoundation.nl
Uw gift, hoe groot of klein dan ook wordt zeer gewaardeerd en o.a. gebruikt voor
onderzoeken bij kinderen en ouderen, om staaroperaties te financieren en om
lokaal medisch personeel en vrijwilligers op te leiden.
U kunt uw gift overmaken op IBAN NL14ABNA0543444554
ten name van Stichting Eye Care Foundation, voor Nepal.
Hartelijk Dank!
